بنی‌کَعْب (به عربی: بنو کعب) نسب قبیله بنی‌کعب، به کعب بن ربیعه عدنانیه (کَعْب بن ربیعه بن عامر بن صعصعه بن معاویه بن بکر بن هوازن) بازمی‌گردد، که از تیره‌های قبیله هوازن عدنانی بشمار می‌آید از قبایل عرب است، که پیشینه آنها به منطقه نجد در شرق حجاز شبه‌جزیره عربستان بازمی‌گردد و شاخه‌های منسوب به آن، امروزه در کشورهای عراق، ایران، قطر، عمان امارات مستقر می‌باشند. بنی‌کعب بزرگترین قبیله ی عرب در ایران به‌همراه قبایل بنی طرف، باوی و بني لام عبدالخان یکی از ۴ قبیله مشهور عرب استان خوزستان در ایران است

پیشوای بنی کعب خوزستان در این هنگام محمد بن ادریس بود و چهار پسر بنام ناصر ، نصار ، منصور، ادریس از خود بجای گذاشت

شیخ نبهان اول در سال ۱۶۶۳ م در قبان ( شادگان فعلی ) به دنیا آمد. در سال ۱۷۰۵ ولایت اهواز را بدست گرفت. نبهان اول بنای مسجدی در کوی اهواز قدیم فعلی ، کنار رود کارون، احداث نمود این مسجد قدمت ۲۵۰ ساله دارد و از قدیمی ترین مساجد اهواز است نادر شاه افشار به هنگام مراجعه از عراق و حویزه و سرکوبی ابوالفتح خان در شوشتر در سال ۱۷۲۴ میلادی ودر ادامه راهش به رامهرمز و فارس به همراه عده ای از لشکریانش ، یک شبانه روز در اهواز مهمان نبهان اول بود نبهان اول در سال ۱۷۵۴ م در سن ۹۱ سالگی درگذشت پس از او نبهان دوم فرزند حسون حکمران اهواز شد. او سواد خواندن و نوشتن داشت و به تحصیل علم اهمیت می داد فرزندان و نوه هایش را جهت تحصیل به نجف و بیروت فرستاد که پس از بازگشت هر کدام در منصبی قرار گرفتند. از ان جمله شیخ لفته فرزند کوچک شیخ نبهان دوم ، شخصی تحصیل کرده و کاردان بود و در حکومت وقت آل جابر ، مشاور سیاسی شیخ خزعل شد. او کلیه مکاتبات سیاسی با دربار ایران، مجلس شورای ملی وقت و با مرحوم مدرس و غیره را خود انجام می داد و در امور سیاسی نقش فعالی داشت. شیخ لفته دارای کتابخانه ای گرانبها به زبانهای: فارسی، عربی، انگلیسی بود، در زمان حیاتش به وزارت معارف ( آموزش و پرورش ) تعدادی اهداًٌ گردید و پس از وفاتش توسط فرزندش حاج احمد عامری تعدادی به کتابخانه مجلس

منابع و مأخذ:

نقل از یاداشتهای اسکندر قریشی نوه عبدالحمید از طرف مادر

کتاب فرهنگ جامع اسماَ ، قبایل و عشایر خوزستان نوشته طالب عامری